شوق پــــــرواز به سوی تو مرا پر بدهد

عشق اندیشــــــــه ی از مرز فراتر بدهد

سخن از حادثه دارد به من این فاصله ها

گــــاه ازآن آتش دل شعــــله به آذر بدهد

نفسم سینـــــــــه صحرای جنون میسوزد

گه شــــرر ها به درختــــــان تناور بدهد

آن درختان جوان ســــد رهی عشق نشد

برگ سبـزی که درآن فصل صنوبر بدهد

نقش آیینـــــــــــه به رخسار تو میبینم من

موج هـــــــا بر رخ گلگون شفق زر بدهد

فاصــــــله درد بزرگیست سر راه دو دل

روح آزاده کجــــــــا جان به کبوتر بدهد

عاشقـی جز غم تنهایی و رسوایی نیست

 صبـــر کن حله به پروانه ی دیگر بدهد

لیــــــلی از باغ خیال تو جنون بر پا شد

کاش که شعر توهم دست به محشر بدهد
-------------------------------

لیلی حبیب

فبروری 2012