ستــــــاره می شوم و غرق آسمان نگاهت

چه تابنـــاک درخشـــم به کهکشان نگاهت

رها تر از تو من و بی نشان تر از من، تو

دو تا قطـــــره ای اشکیم در جهان نگاهت

بخوان مرا تو به شهــــر شعـــــر و سخن

هـــــــزار قصه بگو با من از زبان نگاهت

من آن پرنــــده بی بـال و پر که رویاهاش

بود نشستـــن و مــــردن به آشیان نگاهت

تمام خستــــگی ام را ببــــر به کوی رقیب

مــــرا همیشــه نــــگه دار در امان نگاهت

دو عاشقیــــــم دو مسافر دو تا مــرغ اسیر

رسیده ایم به یک شهـــر در زمان نگاهت
---------------------------
لیلی حبیب
دسمبر 24 سال 2013
واشنگتن دی سی