ما پیــــــر میشویم و زمینــــــگیرمیشویم

یا که اسیــــر پنجــــــــه ی تقدیر میشویم

گاهی صـــــدای زمزمه ی عشق سرکشیم

باری فغـــــــان و نالــه ی شبگیر میشویم

گاهـــــــــی اگـــــــر نرســـد کس به داد ما

مثـــــل کــــــــــلام حق دم شمشیر میشویم

مارا خوش است صحبت و دیدار روی یار

بی او غــــــروب جمعه چه دلگیر میشویم

تا ما نمــــــرده ایم به امیـــــــــــد زنده ایم

فریـــــاد و اشک و سینــه وزنجیرمیشویم

موی سپیـــــــد راه عــــــــــدم میکند عیان

مـا در بیـــــــان فاجعــــــه تفسیر میشویم

عمــــــــر دگـــــــر زموی سپیدم گمان مبر

گاه هم جـــــوان ز حادثـــه ی پیر میشویم

از چــــــــرخ انتظــــار درنـــــگی نمیشود

در انتظــــــــارآمــــدنت پیـــــــر میشویم
------------------------
لیلی حبیب