تویی بهــــــار طــــرب ای مرا یگانه ترین
تویی امیـــــــد و نشـــــاط مرا بهانه ترین
امید سبــــــز شدن با تو در دلـــــــــم دایم
تو نخل خشک وجـــــــود مرا جوانه ترین
ملامتـــــم مکن هردم ز عاشقانه سرودن
تو استی گلشن شعـــــــــر مرا ترانه ترین
چنان که صبــــح به یــــاد تو میشوم بیدار
به یاد و خاطره ات میشـــــوم فسانه ترین
مرا به نام صدا زن، مرا به مهــــر بخوان
تویی که استی مرا عشق و عاشقانه ترین
برای بودن من بهتـــــــــــرین بهانه تویی
ز بهــــــــــر زیستن و ماندنم بهانه ترین
به آن که میکشـــدم دل درین زمانه تویی
برای لیــــلی خود استــــی جاودانه ترین
-------------
لیلی حبیب
جنوری 2016
دشت میگون شقایق چون دل پرخون نگر
یادگـــــــــار عشق را در خاطر محزون نگر
داغ ها در سینــه ای گلبــــرگ های آتشین
چشم تررا شبنمــــــی با موج های خون نگر
رشک آمد دست یغمـــــای زمان ازنوش گل
دور گشتــم از دیارش اشک و آه اکنون نگر
بررخ دوران هنوز دل سوختن کارمن است
از برای خاطـــــــرگل محنت افــــــزون نگر
چون گل سـرخ شقایق یاد او اندر دل است
سوختـن را جلوه های دشت آتشــگون نگر
مانـــده ام با آب چشم و آتش دل ای صنم
گریه ای لیــــلی کنـــار بستر مجنون نگر
--------------------------------------
لیلی حبیب
.: Weblog Themes By Pichak :.
