صفای گلشن رویت به اشک وآه من است

صلای صبح سپید از شب سیاه من است

نگاه خود نتــــــوانم گــــــــــرفت از رخ او

جمال اوست که جوینده ی نگاه من است

ز خاک من دمــد از هجر روی او گل عشق

گلی که بوی وفــــا دارد آن گیاه من است
---------------------

لیلی حبیب

اپریل 2014